شیرنوش می بایست در ارتفاعی نصب شود یا در فاصله ای گرفته شود که گوساله به راحتی بتواند پستانک را به دهان بگیرد و از طرف دیگر ناودان مری نیز به سرعت تشکیل شود.
بهترین حالت زمانی است که سرپستانک هم ارتفاع زانوی شما - معادل 60 سانتی متر از سطح زمین - باشد. ارتفاع کمتر از این مقدار، گوساله را برای به دهان گرفتن سرپستانک و شیر خوردن به زحمت می اندازد و ارتفاع بیشتر نیز سبب می شود گوساله سرپستانک را به سمت پایین بکشد و باعث پاره گی آن شود.
برای درک بهتر این موضوع، به فاصله سرپستان های گاو از زمین دقت کنید و همان حالت را برای گوساله شبیه سازی کنید.
سرپستانک یدکی این شیرنوش مانند زیر است:
شیرنوش وسیله ای است که به کمک آن به گوساله هایی که به هر دلیل از مادر خود شیر دریافت نمی نمایند و یا اینکه از شیرخشک در تغذیه دام استفاده می شود، شیر خورانده می شود. کیفیت بدنه، ضامن طول عمر و تعداد دفعاتی است که می توان از یک شیرنوش استفاده نمود. کیفیت بالای سرپستانک نیز باعث دوام و ماندگاری بیشتر آن در دامداری می شود.
پرورش گوساله ها با شیشه و پستانک
گوساله های نوزاد به منظور حفظ بهداشت و سلامتی بلافاصله پس از تولد از مادر جدا می شوند. با توجه به اهمیت مصرف آغوز در گوساله ای نوزاد، دامدار می بایست آغوز دوشیده شده از مادر را به نوعی به گوساله بخوراند.
اگرچه می توان آغوز را به روش های مختلفی به دام نوزاد خوراند، با این وجود، استفاده از شیرنوش به علت ایجاد شباهت با حالت طبیعی مکیدن شیر، انگیزه بیشتری در دام نوزاد برای خوردن ماک و شیر در روزهای ابتدایی ایجاد می نماید. از طرف دیگر با تشکیل ناودان مری، مشکلات گوارشی بسیار کمتری در ابتدای دوره شیرخواری ایجاد می شود. اسهال یکی از شایع ترین و پرهزینه ترین بیماریهای گوارشی است که گوساله های تازه به دنیا آمده را درگیر می نماید.
با توجه به حساسیت گروه سنی بره و گوساله به بیماری ها، شستشوی دقیق و کامل شیرخوران بسیار ضروری است و می بایست مورد توجه قرار گیرد.
شیرنوش فقط برای استفاده در دام های نوزاد مناسب می باشد و بعد از سه روز ماک خوری، شیردهی با استفاده از سطل شیر پلاستیکی مکانیزم دار و یا سطل شیر آلومینیومی انجام می پذیرد.