مگنت خوران فنری

از آنجاییکه ترکیبات اولیه در تهیه خوراک (علوفه) و بستر دام (خاک اره و ضایعات نجاری) از منابع مختلفی تامین می شود، همواره اجسام فلزی مانند میخ، قطعات فلزی و یا تکه های سیم در خوراک وجود دارد که در صورت قرار گرفتن در خوراک TMR و بلع آن ها و یا وجود در بسترهایی مانند کلش و کاه (که توسط دام خورده می شوند)، سبب بروز مشکلات جدی گوارشی، کاهش وزن گیری و گاه مرگ دام می شوند.

مگنت یا آهنربا وسیله ای است که به دام خورانده می شود تا این ضایعات آهنی را جذب کند و از ورود این اجسام به امعا و بافت بدن دام جلوگیری نماید.

از آنجاییکه دام به صورت اختیاری امکان بلع مگنت را ندارد، از وسیله ای به نام مگنت خوران استفاده می شود. به این صورت که:

• در ابتدا دام مهار می شود،
• مگنت خوران که قبلا مکنت در آن جایگذاری شده وارد مری تلیسه و یا گاو می شود، 
• پس از ورود کامل مگنت خوران در دهان دام، با فشار به قسمت انتهایی مگنت خوران، مگنت یا آهنربا در نگاری تخلیه میشود،
• سپس مگنت خوران از دهان گاو خارج شده و دام رها می گردد.
• مگنت خورانده شده بدون نیاز به تجدید کردن این عملیات، تا پایان عمر دام و بدون ایجاد هیچ مشکلی در بدن دام باقی می ماند.