۱. زمان ورود دامهاکوتاه کردن مسیر ورود دام‌ها به چال شیردوشی به شکل قابل توجهی زمان کل ورود را کاهش می‌دهد. در سالن‌های با فریم پارالل و فاصله ۷۰ سانتی‌متر بین دام‌ها، نسبت به دستگاه‌های هرینگبون، مسیر کوتاه‌تر و پر شدن چال سریع‌تر انجام می‌شود.
دام‌ها باید بتوانند با حداقل سر و صدا و ازدحام به سالن روشن و مناسب وارد و بدون لغزش یا برخورد با دیگر دام‌ها حرکت کنند. طراحی راهروها باید از زاویه‌های تند، مسیرهای باریک و دور زدن‌های غیرضروری جلوگیری کند تا دام‌ها بدون استرس حرکت کنند.
۲. گروه‌بندی دامهاگروهبندی صحیح دام‌ها بر اساس میزان تولید و سرعت شیردهی یکی از عوامل مهم در افزایش راندمان است.
دام‌های سخت‌دوش با مدت زمان شیردهی بیش از ۱۱ دقیقه باید در گروه جداگانه قرار گیرند تا سرعت دوشش سایر دام‌ها تا ۲۵٪ افزایش یابد.
در سالن‌های بزرگ (مثلاً ۲×۴۰ واحد)، گروه‌بندی بر اساس الگوی شیردهی برای تسریع عملیات ضروری است.
گروه‌بندی‌ها باید مضربی از تعداد واحدهای دوشنده باشند تا هماهنگی حفظ شود.
۳. روش‌های دوششدوشش گروهی: تمام دام‌ها با هم وارد چال شده، آماده‌سازی و دوشیده می‌شوند. مدت زمان دوشش مطابق با کندترین دام گروه انجام می‌شود و این می‌تواند بر زمان ورود و زمان بی‌کاری کارکنان تأثیر بگذارد.
دوشش محدوده‌ای: هر کارگر مسئول دام‌های محدوده خود است و برای دام‌های نزدیک درب ورود کمک می‌گیرد. این روش باعث افزایش زمان ورود دام برای برخی کارگران و افزایش زمان بی‌کاری سایر کارگران می‌شود.
نکات عملیاتی:خرچنگی شیردوش باید بلافاصله پس از پایان کار گاو جدا شود؛ زیرا دام‌ها ظرف ۵ دقیقه شیر خود را رها می‌کنند.
دوشش بیش از حد می‌تواند به آسیب پستان و بروز بیماری منجر شود. استفاده از شیردوش‌های اتوماتیک و هوشمند با سیستم اتوماسیون می‌تواند این مشکل را کاهش دهد.
۴. تعداد افراد در چال شیردوشاقتصاد شیردوشی بر این پایه استوار است که دام‌ها با کمترین تعداد کارگر و در کوتاه‌ترین زمان ممکن دوشیده شوند.
افزایش سطح اتوماسیون یا سرعت شیردوشی می‌تواند تعداد کارگران لازم را کاهش دهد.
کاهش بیش از حد تعداد کارگران مناسب نیست، زیرا فشار کاری زیاد می‌تواند باعث برخورد با دام‌ها، خطا در نصب تیت‌گارد، کاهش بهداشت و نظافت محیط شود.
بهترین کار استفاده از کارگرانی است که از کار گروهی لذت می‌برند و توانایی همکاری در چال شیردوشی را دارند.
جمع‌بندی و توصیه‌های علمی و عملی- کوتاه کردن مسیر ورود دام‌ها، طراحی روشن و امن راهروها و سالن، استفاده از درب‌های اتوماتیک
- گروه‌بندی دام‌ها بر اساس سرعت شیردهی و مدت زمان دوشش برای افزایش راندمان
- استفاده از شیردوش‌های هوشمند و اتوماتیک برای جلوگیری از آسیب به پستان
- آموزش و مدیریت مناسب کارکنان برای کاهش زمان بی‌کاری و افزایش بهره‌وری
اجرای این نکات باعث افزایش راندمان شیردوشی، کاهش استرس دام‌ها و افزایش کیفیت و کمیت شیر تولیدی خواهد شد.