ضوابط بهداشتی و فنی استاندارد در طراحی سالن شیردوشی
در حال بارگزاری
رعایت اصول بهداشتی و فنی در سالن شیردوشی، یکی از پایههای اصلی تولید شیر سالم و پایدار است. بسیاری از مشکلاتی که در کیفیت شیر، بروز ورم پستان و آلودگیهای ثانویه مشاهده میشود، ریشه در طراحی نامناسب سالن شیردوشی دارد.
ویژگیهای دیوارها و سقف سالن شیردوشی
دیوارهای سالن شیردوشی باید دارای سطحی صاف، صیقلی، غیرقابل نفوذ و قابل شستشو باشند تا امکان تجمع آلودگی، چربی و میکروارگانیسمها به حداقل برسد.
رنگ دیوارها ترجیحاً روشن انتخاب میشود تا آلودگیها بهراحتی قابل مشاهده باشند.
سطوح داخلی دیوارها و سقف باید کاملاً یکنواخت و بدون پستی و بلندی طراحی شوند و سازه از استحکام کافی برای تحمل بارهای اضافی برخوردار باشد.
کف سالن و سیستم فاضلاب
کف سالن شیردوشی باید:
• کاملاً قابل شستشو و ضدعفونی
• غیرلغزنده
• مقاوم در برابر مواد شیمیایی و شویندهها
باشد.
وجود کانال فاضلاب با شیب مناسب الزامی است تا آب شستشو بهسرعت تخلیه شده و هیچگونه آبگرفتگی در سالن ایجاد نشود.
چال شیردوشی
چال شیردوشی باید دارای طول، عرض و ارتفاع استاندارد باشد.
عمق مناسب چال شیردوشی معمولاً ۸۰ تا ۹۰ سانتیمتر در نظر گرفته میشود تا دسترسی کارگر به پستان دام آسان بوده و وضعیت ارگونومیک حفظ شود.
فاضلاب چال باید بهگونهای طراحی شود که شستشو بهراحتی انجام شده و آب در محل تجمع نکند.
آب، شستشو و بهداشت
سالن شیردوشی باید مجهز به آب گرم و سرد کافی، قابل شرب و تصفیهشده باشد. این آب برای:
• شستشوی تجهیزات شیردوشی
• شستشوی ادوات حمل شیر
• شستشوی پستان دام
ضروری است.
تهویه، نور و شرایط محیطی
سالن شیردوشی باید از تهویه مناسب برخوردار باشد تا:
• رطوبت و گرما کنترل شود
• بوی نامطبوع و گازها تجمع نیابد
• آسایش دامها حفظ گردد
برحسب شرایط اقلیمی، سالن باید به تجهیزات نورپردازی، گرمایش و سرمایش مناسب مجهز باشد.
موتور و یونیت شیردوشی
موتور دستگاه شیردوش باید در اتاقی مجزا و دور از سالن شیردوشی نصب شود و حتماً مجهز به سیستم صداگیر باشد. صدای موتور یکی از عوامل مهم ایجاد استرس در دام و کاهش راندمان شیردوشی است.
ظرفیت سالن و تعداد واحدهای دوشنده
تعداد واحدهای دوشنده و ابعاد سالن شیردوشی باید متناسب با تعداد دام دوشا و میزان تولید شیر روزانه طراحی شود. عدم تناسب در این بخش منجر به ازدحام دام، افزایش استرس و افت راندمان میگردد.
ورودی، خروجی و مسیر حرکت دامها
ورودی و خروجی سالن شیردوشی باید بهگونهای طراحی شوند که:
• تنها یک گاو در هر لحظه قادر به عبور باشد
• حرکت دامها پیوسته، یکنواخت و بدون توقف انجام شود
کف ورودیها و خروجیها باید سنگفرش، قابل شستشو و دارای شیب به سمت کانال فاضلاب باشند.
تعبیه حوضچه ضدعفونی در خروجی سالن توصیه میشود.
ایمنی زیستی و کنترل آلودگی
ساختمان سالن شیردوشی باید بهگونهای طراحی شود که:
• احتمال آلودگی به حداقل برسد
• شستشو و نظافت بهراحتی انجام شود
• عایقکاری حرارتی مناسب داشته باشد تا تبادل گرما با محیط بیرون کاهش یابد
پنجرهها باید با توری مناسب پوشانده شوند تا از ورود پرندگان و حشرات جلوگیری گردد.
در نهایت، اگرچه موارد فوق از الزامات مهم طراحی سالن شیردوشی هستند، اما در صورت خرید دستگاه شیردوش از شرکتهای معتبر و دارای سابقه، رعایت توصیههای فنی شرکت سازنده باید در اولویت قرار گیرد.