نقش دستگاه شیردوش در بروز ورم پستان
در حال بارگزاری
چگونه دستگاه شیردوش باعث افزایش ورم پستان میشود؟
دستگاه شیردوشی از چهار مسیر اصلی میتواند در بروز و گسترش ورم پستان نقش داشته باشد:
1. تسهیل انتقال عوامل بیماریزا بین گاوها و کارتیهها
در زمان شیردوشی، دستگاه شرایطی فراهم میکند که انتقال باکتریها بین پستانها و حتی بین دامها تسهیل شود.
انتقال عفونت بین کارتیههای یک دام میتواند تا ۴۰٪ موارد عفونتهای جدید پستانی را شامل شود.
برخی عوامل تشدیدکننده:
• آمادهسازی نادرست پستان قبل از دوشش
• استفاده از دستمال مشترک برای خشک کردن سرپستانها
• خشک نکردن کامل سرپستان پیش از اتصال خرچنگی
در صورت وجود نوسان خلا در خرچنگی، حرکت معکوس شیر از یک لاینر به لاینر دیگر رخ میدهد. اگر یک یا چند کارتیه آلوده باشد، آلودگی به سایر سرپستانها منتقل میشود. همچنین دوشش دام آلوده با یک خوشه، میتواند دامهای بعدی را نیز درگیر کند.
2. کمک به تکثیر باکتریها در انتهای سرپستان
اصلیترین نقطه ورود عوامل بیماریزا، رینگ سرپستان و مجرای پستان است.
عملکرد نادرست دستگاه شیردوش با ایجاد تغییرات فیزیکی در نوک پستان، محیط را برای رشد باکتریها آماده میکند.
این تغییرات شامل:
• هایپرکراتوزیس (ضخیم شدن و برگشتگی نوک سرپستان)
• ترکخوردگی پوست سرپستان
• تاولهای خونی
• زخمهای انتهای سرپستان
این ناهنجاریها معمولاً نتیجه خلا نامناسب، نوسان خلا یا زمان دوشش بیش از حد هستند.
3. افزایش ورود باکتریها به مجرای پستان (مکانیسم ضربه)
کاهش ناگهانی خلا باعث ورود معکوس هوا به داخل پستان میشود. این پدیده که به آن مکانیسم ضربه (Impact Mechanism) گفته میشود، قطرات شیر آلوده را از سطح خارجی سرپستان به داخل سینوس پستانی میراند.
عوامل تشدیدکننده مکانیسم ضربه:
• نوسان شدید خلا
• لیز خوردن لاینر
• جدا شدن ناگهانی خرچنگی
این تنها مکانیسمی است که هم در شرایط آزمایشگاهی و هم در محیط فارم، ارتباط مستقیم آن با افزایش عفونتهای پستانی ثابت شده است.
4. تضعیف دفاع طبیعی پستان و افزایش حساسیت به عفونت
دستگاه شیردوش با ایجاد زخمهای سطحی یا عمقی:
• دفاع طبیعی سرپستان را تضعیف میکند
• غشای موکوسی سینوس پستانی را آسیبپذیر میسازد
درد ناشی از این آسیبها میتواند منجر به پاسخهای عصبی–هورمونی شود که:
• سیستم ایمنی دام را سرکوب میکند
• آزادسازی شیر را مختل میسازد
• احتمال بروز ورم پستان را افزایش میدهد
اهمیت تنظیم صحیح سطح خلا
پمپ وکیوم با مکش هوا از مسیر لولهها و شیلنگها خلا ایجاد میکند. اما میزان خلا واقعی در نوک سرپستان وابسته به نشتیها و افت فشار در کل مسیر سیستم است.
سطح مناسب خلا
مطالعات آزمایشگاهی و تجربیات فارمی نشان میدهد:
• سطح خلا ایدهآل در انتهای سرپستان: 10.5 تا 12.5 اینچ جیوه
• این سطح خلا، بهترین تعادل بین:
• تخلیه سریع و کامل شیر
• حداقل آسیب به بافت پستان
• کیفیت بالای شیر
تنظیم خلا پیشنهادی
• شیردوش خط پایین: 12.5 تا 13.5 اینچ
• شیردوش خط بالا: 14 تا 15 اینچ
این تنظیمات منجر به خلا مناسب در خرچنگی در زمان اوج جریان شیر میشوند.
علل افت خلا در خرچنگی
کاهش خلا میتواند ناشی از:
• ارتفاع بیش از حد خط شیر
• نشتی خلا در اتصالات
• بسته بودن سوراخ خرچنگی
• ورود بیش از حد هوا
• ترکخوردگی خرچنگی یا خرابی واشرها
خلا حدود 12 تا 12.5 اینچ در خرچنگی، دوشش آرام، سریع و کمتنش را فراهم میکند.
حد مجاز نوسان خلا
• خط شیر پایین: کمتر از 2 اینچ
• خط شیر بالا: کمتر از 3 اینچ
نوسان بیش از این مقدار:
• سرعت دوشش را افزایش میدهد
اما خطر بروز:
• هایپرکراتوزیس
• آسیب اسفنکتر سرپستان
• ادم و احتقان خونی
• ورم پستان
را بهشدت بالا میبرد.