در حال بارگزاری
تازه وارد هستید؟
برای تکمیل عملیات خود ثبت نام کنید
برای عضویت در سایت خود را وارد نمایید تا رمز عبور برای شما ارسال شود.
فراموشی رمز عبور
شیردوش یکی از تجهیزات صنعتی حیاتی در دامداری است که به دلیل استفاده مداوم، جزو دستگاه‌های پر استهلاک محسوب می‌شود و نیازمند نظارت روزانه دقیق است. دامدار یا مسئول شیردوشی باید پیش از شروع و در طول فرآیند شیردوشی، عملکرد دستگاه را بررسی کرده و در صورت مشاهده هرگونه تغییر یا اختلال، علت‌یابی لازم را انجام دهد. این کنترل‌های روزانه نه‌تنها از بروز بیماری‌هایی مانند ورم پستان ناشی از نقص فنی جلوگیری می‌کند، بلکه به شناسایی زودهنگام خرابی‌های احتمالی و پیشگیری از هزینه‌های سنگین تعمیرات کمک شایانی می‌نماید. در این مقاله به بررسی علل اصلی مشکلات شیردوش و راهکارهای پیشگیری از آن می‌پردازیم.
سرپستان‌ها پس از دوشش باید نرم و انعطاف‌پذیر باشند. در غیر این صورت احتمال بروز عارضه هایپرکراتوزیس وجود دارد که ناشی از موارد زیر است:
دوشش ناقص می‌تواند منجر به افزایش سل کانت و کاهش بهره‌وری شود. جدول زیر دلایل رایج این مشکل را نشان می‌دهد:
بیش از ۱۰ مورد افتادن خرچنگی به ازای هر ۱۰۰ گاو نشانه مشکل در اتصال یا وزن خرچنگی است. در این حالت بررسی تراز بودن خوشه شیردوشی پس از نصب و یکسان بودن طول شیلنگ های هوا که از خرچنگی به شل استیل یا کاپ لاینر متصل شده اند ضروری است.
برای هر ۵ لیتر شیر، یک دقیقه زمان دوشش مناسب است. بیشتر بودن زمان نشان‌دهنده ضعف در تجهیزات یا مدیریت شیردوشی است.
به صدای هر پولساتور گوش دهید. صدای نامتعارف می‌تواند نشانه ورود ذرات خارجی، نشتی هوا از لوله خلا و اتصالات، نیم سوز شدن بوبین ها و خرابی برد پولساتور باشد.
کنترل و نگهداری منظم دستگاه شیردوش، از بروز بیماری‌های دامی، کاهش تولید و افزایش هزینه‌های تعمیرات جلوگیری می‌کند. پایش روزانه و رعایت اصول فنی می‌تواند عمر تجهیزات را افزایش داده و بهره‌وری دامداری را به شکل چشم‌گیری بهبود بخشد.
تهیه: امیر درویش نوری